از هشت سال گذشته عبرت بگیریم
اگر معتقدیم که نظرات منفی و نا امیدکننده، حتی اندکی بر روی کارکرد یک فرد یا مجموعه اثر گذار است، از امروز پیش از انتشار هر خبر و موضوعی که در چند سال اخیر با زبان کنایه و تحقیر آمیز در توصیف اقدامات دولت بازنشر کردیم اما انتشار آن گره‌ای از مشکلات جامعه باز نکرد، کمی تأمل کنیم.
هفته گذشته مراسم تنفیذ و تحلیف سید ابراهیم رئیسی هشتمین رئیس جمهور ایران برگزار شد و حالا او حداقل برای چهار سال بالاترین مقام اجرایی کشور خواهد بود.
به گواه آمار و اطلاعات، دولت حسن روحانی یکی از ضعیف‌ترین عملکردها را در حل مسائل معیشتی مردم و مشکلات اقتصادی کشور از خود به جای گذاشته است. بررسی دلایل این موضوع هدف این یادداشت نیست اما در کنار تمامی عوامل این ناتوانی دولت می‌توان از هجمه‌های گسترده رسانه‌ها و منتقدین داخلی و خارجی از ابتدای آغاز به کار دولت تدبیر و امید، به عنوان یکی از عواملی نام برد که حداقل، انرژی مثبت را حتی از همان اندک اقدامات خوب دولت دور کرده بود تا جایی که در سال های آخر بلافاصله پس از اینکه حسن روحانی از یک اتفاق یا شاخصه مثبت، به عنوان افتخار نظام و دولت یاد می کرد موج نیش و کنایه ها با زبان طنز و تمسخر روانه دولت می شد و فعالین اجتماعی و رسانه‌ای مخصوصاً در فضای مجازی، این طور وانمود می کردند که این موضوع هم بزودی به نقطه ضعف تبدیل خواهد شد که اتفاقاً در نهایت این‌چنین هم می‌شد. به یاد داریم که اتفاقاتی همچون قطعی گسترده برق در شهرهای ایران پس از اعلام پایین ترین آمار خاموشی در کشور و آتش گرفتن پالایشگاه تهران بعد از اعلام خودکفایی در تولید و صادرات بنزین توسط روحانی، دقیقا طبق همین پیش‌بینی‌های کنایه‌آمیز به وقوع پیوسته بود.
اگر معتقدیم که نظرات منفی و نا امیدکننده، حتی اندکی بر روی کارکرد یک فرد یا مجموعه اثر گذار است، از امروز پیش از انتشار هر خبر و موضوعی که در چند سال اخیر با زبان کنایه و تحقیر آمیز در توصیف اقدامات دولت بازنشر کردیم اما انتشار آن گره‌ای از مشکلات جامعه باز نکرد، کمی تأمل کنیم.
البته این موضوع هرگز به معنای نادیده گرفتن وقایع غیرقانونی و رویه‌های نادرست دولت نیست بلکه مثبت اندیشی به مفهوم دوری کردن از بدبینی و نقد غیرمنصفانه مدنظر قرار دارد.
بر کسی پوشیده نیست روحانی و رئیسی، اعتدال گرا، اصلاح طلب و اصولگرا و هر جناح و گروهی که در راس اجرای امور مملکت قرار گیرند، عملکردشان مستقیم و غیر مستقیم بر روی زندگی و معیشت یکایک ایرانیان تاثیر خواهد داشت. پس در مقابل این اثرگذاری احساس مسئولیت کنیم و بدانیم انتقاد ناعادلانه و تخریب گاه و بیگاه دولت و مسئولان، نتیجه‌ای جز احساس ناخوشایند زندگی در ایران و از بین رفتن امنیت روانی ایرانیان به دنبال ندارد.
اگر قصد حمایت از دولت سیزدهم و ابراهیم رئیسی را نداریم حداقل باری بر دوش او و دولتش نباشیم و با زخم زبان های بیجا و بدبینانه سد راهش نشویم. شاید این هم یکی از عبرت هایی باشد که می توان از دوران هشت ساله دولت‌های حسن روحانی آموخت.
