وقتی مجریان تلویزیون در همه چیز کارشناس می شوند!

افسانه طاهرنژاد/ چندی پیش برای شرکت در یک جشن مذهبی با شکوه و گسترده به امام زاده سید جعفر (ع) یزد رفته بودم. در بین جمعیت بسیار زیادی که نیمی از آن ها سرپا ایستاده بودند، مشغول پیدا کردن جایی برای نشستن بودم که صحبت های مجری برنامه من را درجا میخکوب کرد، با صدایی رسا و بلند از محاسن ازدواج قبل از طی کردن مدارج عالی تحصیلی سخن می گفت و خیل جمعیت را به این صراط مستقیم هدایت می کرد. هر چه بحث جلوتر می رفت توجه من بیشتر به صحبت های جناب مجری جلب می شد. در بخش دیگری از سخنان ایشان آموزه های همسرداری ارائه شد و حاضرین در جشن و مخاطبین پای شبکه تابان به این موضوع پی بردند که یک «خانم» باید در تمام زمینه ها به نحوی رفتار کند که همسرش از او راضی باشد در غیر این صورت آن خانم باید منتظر «هوو» یا یک خیانت زناشویی باشد.

مجری در این بخش از برنامه از تجارب کارمشاوره ای خود برای حضار تعریف کرد و گفت: «خانمی بعد از ۵ سال متوجه شده بود که همسرش زن دیگری دارد و زندگی برایش بسیار سخت شده بود و نمی توانست با این موضوع کنار بیاید. از رابطه شوهرش با زن دوم مطلع شده بود و می گفت که زن دوم پیام هایی به همسرم می دهد که اصلا قابل گفتن نیست…» جناب مجری در ادامه درباره توصیه روانشناسانه! خود به این خانم گفت: « به این خانم گفتم که اشکال کار همین است. اگر شما هم به شوهرتان پیام های این شکلی داده بودی! کار به اینجا نمی رسید.» در این قسمت از برنامه واقعا تحملی برایم نمانده بود چهره بانوانی که در حوالی من نشسته بودند را از نظر گذراندم تا واکنش های آنها را نسبت به سخنان مجری ببینم، برخی زیر لب به شوهر این خانم بد و بیراه می گفتند و عده ای هم راهکارهای آقای مجری را شماتت می کردند.

در این لحظات و در بین این سخنرانی تخصصی آقای مجری،  ناخودآگاه موضوع «تشت شیر» معروف به ذهنم رسید و از اینکه جامعه همچنان زنان را کنیز مردان می داند، بسیار تاسف خوردم. اینکه یک مجری به راحتی در جایگاه یک روانشناس از چگونگی روابط زن و شوهر و نیز زمان ازدواج دختران سخن می گوید جای بسی نگرانی دارد چراکه مخاطبان این برنامه ممکن است این سخنان را به عنوان حرف یک کارشناس تلقی کرده و در بین خانه و خانواده خود نهادینه کنند.

امروزه که «خشونت علیه زنان» موضوع بحث کارشناسان و مسئولین قرار گرفته، مشاهده می کنیم که در شهر دارالعباده، در برنامه ای باشکوه و پرمخاطب، سخنانی در خصوص زن گفته می شود که بدون هیچ منبع علمی و کارشناسی هستند. این سخنان زن را در جایگاهی نشان می دهند که همواره باید به مرد خود خدمات ارائه دهد و اگر زمانی در یک جنبه شخصیتی یا رفتاری بر خلاف میل شوهرش عمل کرد، او می تواند از هر راهی که دلش بخواهد همسرخود را تنبیه کند که این تنبیه عموما با خیانت همراه است. در جامعه ای که متاسفانه شاهد خیانت های بی شمار زنان و مردان هستیم، سخنرانی های این چنینی می تواند مشروعیت بیشتری به این رفتارها ببخشد.

مسئولینی که با تلاش بی وقفه سعی در برگزاری مراسم درخور و شایسته در شهر دارالعباده دارند، بهتر است به محتوای ارائه شده با توجه به اهداف تعیین شده در این مراسم  نیز توجه بیشتری مبذول بفرمایند تا ضمن حفظ مخاطبان خود به ترویج افکار صحیح در هر زمینه ای بپردازند.