سرمقاله روزنامه بشارت کیش در خصوص اظهارات مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش
چوب حراج به اعتبار رسانهها نزنیم
یکم:همه آنها که در کیش رفت وآمدی در این سالها داشته و از نزدیک دستی بر آتش تحریم و رکود اقتصادی و کرونا از یک سو و از سوی دیگر مشکلات داخلی کشور دارند به خوبی درک می کنند که…
یکم:
همه آنها که در کیش رفت وآمدی در این سالها داشته و از نزدیک دستی بر آتش تحریم و رکود اقتصادی و کرونا از یک سو و از سوی دیگر مشکلات داخلی کشور دارند به خوبی درک می کنند که کیش ظرف حدود دوسال گذشته از لحاظ شکوفایی اقتصادی؛ در دورانی طلایی قرار دارد. در این زمینه می توان شواهد بسیاری آورد. از فعالیت های عمرانی تا رونق صنعت و تجارت و رویش شرکت های دانش بنیان و… گرفته تا تبدیل کیش مقروض در زمان تحویل مدیریت به جزیره ای که مورد تحسین و حتی الگوبرداری سایر مناطق آزاد است
کیش در شرایطی به یک جزیره پویا و سربلند در عرصه اقتصادی تبدیل شده است که همه شاهد گرفتاری های اقتصادی و فراز و نشیبهای تند فعالیت های عمرانی و بازرگانی و رکود در داخل کشور هستیم .
دوم:
مدتی است که هر از چندی تیتر یا جمله ای از مسئولین یا چهره های مشهور دستاویز جلب مخاطب وحتی گاهی روزنه بیان بسیاری از در گلومانده ها توسط افراد یا جریانات مختلف سیاسی و اجتماعی در داخل وخارج از کشور می گردد.
تازه ترین موضوع که به کیش نیز مرتبط است؛ تیتری از یک نشریه استانی بود که به اصطلاح جنجال پیدا کرد والبته بیشتر دستاویز شبکه های معاند وضد انقلاب برای تاختن به مدیران و مسئولان کشور وحتی عقده گشایی برخی شد.
سوم:
یکی از مدیران ارشد کشور؛ مدتی پیش در وصف فعالیت و نحوه پذیرش مسئولیت توسط دکتر مظفری گفت که ایشان در پذیرش این مسئولیت افتادگی وتواضع به خرج داده است.
کسانیکه با این خطه یعنی کیش از نزدیک واین سالها آشنایی ورفت وآمد دارند؛ می دانند که مدیرعامل منطقه آزاد کیش یکی از معدود مدیرانی است که بی ادعا زحمت می کشد وانصافا چنان منشا خدمات ارزنده در این جزیره مرجانی است. نگرانی از تکرار نشدن چنین مدیر و دورانی یکی از واقعیت هایی است که متاسفانه درآینده روشن خواهد شد. کسی چه می داند؛ شاید مانتد برخی مدیران گذشته روزگاری حسرت این روزها واین دوره از کیش خورده شود
چهارم:
گرچه “سواد رسانه ای” از مفاهیم تا حدودی جدید در عرصه رسانه است وتاریخ تولدی تقریبا نزدیک به تاریخ تولد فضای مجازی دارد اما “اخلاق رسانه ای” قاعده ای دیرین و بنیادی در این حرفه است.
آنچه اکنون بیشتر به نظر می رسد لزوم توجه به این مقولات است. در شرایطی که بمباران اخبار واطلاعات بعضا بسیار نادرست بر سر مخاطبان موجب سردرگمی می شود توجه به سواد رسانه ای یکی از نکات مهم در این عرصه است و انتظار می رود افراد منصف بویژه کیشوندان یا مردمی که به هر روی با این جزیره مرجانی آشنایی دارند؛ به این مقوله با توجه به توضیحات داده شده برخوردی منطقی و به دور از هیجان داشته باشند ودر دام تیرهای زهرآگین عقدگشایانی که توان دیدن آبادی و شکوفایی میهن عزیزمان وبویژه کیش زیبا را ندارند یا در گلومانده های دیگرانی که آشنایی با این منطقه و موضوع ندارند نیفتند.
بدیهی است ارتقای سواد رسانه ای مخاطبان از جمله وظایف مسئولان ومتولیان فرهنگی و همچنین رسانه های مادر و شناسنامه دار و رسمی است که رکن اصلی این رسانه ها مطبوعات چاپی و فضای مجازی معتبر با بقول معروف رسانه های مرجع و پایه هستند. ارتقای سواد رسانه قطعا می تواند بر غنای مطالب و ارتقا سطح رسانه ها نیز موثر باشد
پنجم:
نکته دیگر اما ضرورت رعایت اخلاق رسانه ای و آداب حرفه ای توسط صاحبان رسانه است. مسئولیت رسانه داری و آداب حرفه ای گری ایجاب می کند تا منفعت کلی و رعایت امانت بر منافع زودگذری چون جذب مخاطب اولویت داده شود. چرا که از قدیم گفته اند آبرو را ذره ذره جمع می کنند اما به ناگهان می تواند یکجا از بین برود.
حیثیت واعتبار رسانه ای هم به سختی و ذره ذره جمع می شود اما ممکن است ناگهان و بخاطر یک منفعت و مصلحت زودگذر از بین برود و در اینصورت برگرداندن اعتبار به رسانه چندین برابر زمان و انرژی می خواهد.
شاید تیتر یا خبری بتواند در کوتاه مدت مخاطبان زیادی را جذب کند و موجب دیده شدن رسانه ای گردد. اما حتی اگر از عواقب کیفری آن گریز داشته باشیم، این به معنای حراج گذاشتن سرمایه واعتبار نه تنها خود آن رسانه؛ بلکه همه رسانه هاست.
همه ما بارها شنیده ایم که برخی افراد با استناد به تیتر یا خبر یک روزنامه یا سایت یا حتی شبکه تلوزیونی یا ماهواره ای؛ مدعی می شوند رسانه ها که راست نمی گویند! بلکه برای جذب مخاطب هرکاری می کنند و… جملات مشابهی که همه در نفی اعتبار رسانه هاست بخاطر عملکرد برای از ما رایج می شود. چرا که از قدیم گفته اند حرمت هر امامزاده ای در دست متولی آن است.
قطعا این کلمات برخاسته از عملکرد برخی همکاران ماست که جای دفاعی هم باقی نمی گذارد.