پسابی که به کار یزدی ها نمی آید
شبکه فاضلاب یزد با هزینه مستقیم و غیرمستقیم یزدی ها اجرا شده و در حال تکمیل شدن می باشد. فاضلابی که هزینه ها، مشکلات و تبعات زیست محیطی آن بر گرده یزدی بوده و است. اما آنچه عجیب می نماید…
شبکه فاضلاب یزد با هزینه مستقیم و غیرمستقیم یزدی ها اجرا شده و در حال تکمیل شدن می باشد. فاضلابی که هزینه ها، مشکلات و تبعات زیست محیطی آن بر گرده یزدی بوده و است. اما آنچه عجیب می نماید این که در حال حاضر بخش عمده پساب استحصال شده، بی مصرف در بیابان رها می شود آن هم در زمانه ای که بی آبی در منطقه بیداد می کند؛ پسابی که پس از تصفیه می تواند گره های بنیادین بسیاری را از زندگی یزدی ها باز کند. شاید از مناسبترین مصارف پساب یزد، استفاده برای نگهداری و توسعه فضای سبز شهری باشد؛ فضای سبزی که از اولویت های شهروندان یزدی در نظرسنجی اخیر شهرداری بوده است و در این شهر خشک و کم درخت، می تواند منشا تحولات مثبت بوده و شرایط زیست ساکنان این اقلیم خشک و خشن را تا حدی متعادل نماید.
در حالی که حجم تبخیر سطحی در یزد بسیار بالاست و یکی از دلایل حفر قنوات در زیر زمین جلوگیری از تبخیر آب بوده است هم اکنون به طور روزانه چند ده متر مکعب آب به دلیل سوء مدیریت و تعلل در تصمیم گیری تبخیر می شود ولی اجازه استفاده از آن حتی به شهرداری که حداقل بخشی از این پساب، حق مسلم این نهاد خدمت دهنده به مردم است، داده نمی شود. این واقعیت که از حدود ۲۶۵ متر مکعب پساب تولیدی در ثانیه، که با آن می توان فضای سبز قابل توجهی را تولید کرد، بخش عمده اش در دریاچه ای بی استفاده در حال تبخیر شدن است، اتفاق ناگواری است که منطق آن قابل فهم نیست.
در حاشیه این بحث می بایست متذکر شد از جمله دلایلی که یزد را درگیر بحران کنونی اقلیمی و زیست محیطی کرده است، صنعت پرآبخواه و آلاینده ای است که شنیده ها حکایت از آن دارد که مدعی استفاده از پساب هم هست هر چنداین ادعا با توجیه جایگزینی پساب با آب مصرفی کنونی در بخش صنعت مطرح می شود ولی آنچه قابل پیش بینی می نماید این است که پساب هم در راستای توسعه صنایعی قرار خواهد گرفت که امروزه آب و خاک و هوای شهر یزد را بدین جا رسانده اند (و جای این پرسش های اساسی باقی است که چند درصد شاغلین این صنایع یزدی هستند وسوال دیگر آنکه اگر به جای توسعه این صنایع، صنایع سبزی چون گردشگری توسعه یابد چند برابر تولید شغل در پی خواهد داشت).
به هر تقدیر مدیریت ارشد استان با هماهنگی با وزارتخانه های مرتبط می بایست در خصوص این موضوع حیاتی و این تعلل و اسراف آشکار، با نگاهی راهبردی و با لحاظ صلاح و فلاح دراز مدت شهر، به راه برون رفت عاجلی بیاندیشد و آن را عملیاتی نماید؛ راهی که عواقب آن سبز باشد و نه خاکستری.
محسن عباسی هرفته/عضو شورای شهر یزد