وعده انتقام پلنگ جویبار در مسابقات جهانی

رقابت های المپیک ۲۰۱۶ پر از اتفاقات تلخ و شیرین بود اما تصویری که تا سال ها در ذهن ما ایرانی ها خواهد ماند، شانه های به خاک چسبیده حمید سوریان بود. از وقتی به خاطر داشتیم شانه هایش استوار بود و حضورش اطمینان. 

جام جهانی کشتی در ایران بار دیگر بهت زده مان کرد. در حالی که بی صبرانه منتظر هنرنمایی حسن یزدانی در فینال بودیم و از قبل پیروزی در ۸۶ کیلو را به حساب واریز کرده بودیم، ناگهان معادلات بر هم ریخت. بار دیگر تصاویر سوریان از جلو چشمانمان عبور کرد. دیوید تیلور شانه های حسن یزدانی را به تشک چسباند و او را ضربه کرد. علاوه بر شکست او، تیم امریکا هم برای ادامه رقابت امیدوار شد تا جایی که همه چیز به وزن آخر کشیده شود. گرچه کمیل قاسمی در نهایت ما را قهرمان کرد اما شکست ناباورانه یزدانی آن را تحت الشعاع قرار داد. 
پیش و در حین برگزاری مسابقات، اکثر کارشناسان داخلی و خارجی یزدانی را اعجوبه و امید نخست تیم آزاد ایران می نامیدند. یزدانی در نخستین نبرد سردار بوکه ترکیه ای را ۱۱ بر یک شکست داد. در نیمه نهایی هم پوروجات مغول را ۱۳-۲ مغلوب کرد و حریف تیلور آمریکایی در فینال شد. شگفتی ساز رقابت‌ها که با پیروزی مقابل گرجستان، روسیه و غلبه بر شریف اف، قهرمان جهان و المپیک به استقبال یزدانی ما آمده بود. در فینال هم قهرمان بعدی المپیک، حسن یزدانی را ضربه فنی کرد. 
پس از این پایان تلخ، مسئول کمیته پزشکی فدراسیون کشتی ایران "سرماخوردگی" را دلیل ناکامی او برشمرد. اما قطعا این نمی تواند دلیل قانع کننده ای باشد. اما شاید بتوان این شکست را به فال نیک گرفت و با توجه به آغاز راه یزدانی، بتوان در میادین آینده از آن بهره برد. یزدانی بیش از همه به آرامش و تمرکز نیاز دارد و در برقراری این مسئله، هواداران کشتی هم به اندازه کادر فنی سهیم هستند. البته باید این را هم در نظر داشت که او در وزن بالاتر احتیاج به تجربه اندوزی بیشتری دارد . به خصوص که یزدانی تنها ۲۲ سال دارد و راهی طولانی و پر فرازونشیب پیش پای اوست . 
شاید رقابتهای جهانی در سال آینده شمسی زمان خوبی برای جبران این باخت باشد .