شهر جهانی پایدار انرژی یا ساخت و سازهای غیرمجاز

به سلامتی یزد چندمین افتخار بین المللی خود در سالهای اخیر را بدست آورد و در کنار جهانی شدن، پایتخت شهرهای پایدار جهان نیز شد. این در حالی است که یزد به عنوان پایتخت ساخت و سازهای غیرمجاز ایران نیز شناخته می شود و شاید اگر یک بنیاد جهانی برای ساخت و ساز غیر مجاز وجود داشت، یزد می توانست در این زمینه نیز جهانی شود! مقایسه این دو موضوع نشان می دهد یزدیهای قدیم با هوش و عرق جبین و باور به طبیعت و داشته هایش به عنوان برکت و نعمات خداوندی، بناهایی را ساخته و نوعی از زندگی را در پیش گرفته که جهانیان امروز از آن به عنوان شهری پایدار در انرژی و میراثی ماندگار برای بشر امروزی می دانند. اما یزدیهای امروز که من و شما جزوی از آنها هستیم، آنچنان خودخواهانه و به دور از آینده نگری و احترام به طبیعت، اقدام به ساخت و ساز در یزد نموده اند که کمتر ساختمانی را می توان در یزد جدید یافت که هدررفت انرژی در آن فراوان نباشد و هیچ نشانه ای از زندگی یک شهروند کویری در آن یافت نگردد. بی شک اگر آیندگان در سده های بعدی بخواهند تاریخ امروز را مورد ارزیابی قرار دهند، احتمالا به یزد معاصر، نشان جهانی شهر «بساز و بی خیال باش!» را با افتخار تقدیم کنند!یزد بواسطه بافت تاریخی اش هم جهانی شد و هم پایتخت شهر پایدار جهان، افتخاراتی که هرچند مسئولان این روزهای شهر یزد جام و مدالش را بالای سر می برند و شاید برخی نانش را هم بخورند اما نشانی از آن در بافت های مسکونی چند دهه اخیر شهر هویدا نیست! چه بخواهیم و چه نخواهیم یزد بی قواره و بی نظارت و با کدخدامنشی کمیسیون های شهرداری، توسعه نامتوازن و ساخت و سازی غیراصولی را پشت سرگذاشته است و شاید جبران آنها فعلا ممکن نباشد. اما بی شک شهر زنده است و هر روزه در آن ساخت و سازی شروع می شود و یا بازسازی خانه ای کلنگ می خورد! حالا که کیفمان کوکِ زحمات گذشتگان است، لااقل ذره ای نیز به فکر فرزندانمان باشیم و دیگر اجازه ساخت و ساز خلاف یا تغیر کاربری اراضی را در یزد ندهیم. در یکسال گذشته خبرهای خوشی لااقل در حد حرف از شهرداری و سازمان نظام مهندسی بابت برخورد قاطع با ساخت و سازهای غیرمجاز شنیده ایم و همگان منتظر عمل هستند. بهتر است ابتدا بولدزرهای شهرداری به کمیسیون های توافقی بروند و آنها را با خاک یکسان کنند تا بساط مماشات و «پول بده، خلاف بساز» در یزد برچیده شود. شهر جهانی بیشتر از جام و مدال، مدیرانی قاطع می خواهد تا بیشتر از این تن آبا و اجدادمان در خاک، نلرزد!