زندگینامه پهلوان ابراهیم یزدی
پهلوان ابراهیم یزدی در سال ۱۲۰۸ شمسی در شهر تفت متولد شد. پدرش غلامرضا نام داشت. آوازه پهلوان ابراهیم یزدی در سال ۱۲۲۸ شمسی یعنی در بیست سالگی به تهران رسید و ناصر الدین او را به دربار فرا خواند و ابراهیم با شکست دادن “شعبان سیاه قمی”، صاحب بازوبند پهلوانی ایران شده و مورد توجه شاه قرار میگیرد.
با کشتی هایی که گرفت و پهلوانان نامی را خاک کرد بازو بند پهلوانی به وی رسید در آن زمان هر کس بازو بند پهلوانی نصیبش می شد به شغل دربانی دربار گماشته می شد
علاقه ناصرالدین شاه به وی بقدری بود که گفته شده در سفر ناصرالدین شاه به روسیه، در رکاب شاه بوده و با کشتیگیران آن دیار مبارزه کرده است.۳۰ سال تمام بازوبند خود را حفظ نمود لیکن در آخرین کشتی که گرفت پهلوان اکبر خراسانی به وی نارو زد و پشت پهلوان یزدی را به خاک رساند و بازو بند را از آن خود کرد.
البته محققینی نیز بر این معتقدند که داستان آخرین کشتی وی روایت دیگری است که ۳ روز مدام با اکبر خراسانی که همزمان با ازدواج نایب السطنه پسر ناصرالدین شاه همراه بود صورت گرفت ونتیجه در نهایت مساوی می شود که به امر علاء الدوله نتیجه کشتی را مساوی اعلام و قرار می شود بازوبند پهلوانی بر بازوی پهلوان یزدی باشد و بازوبند دیگری برای پهلوان اکبر خراسانی تهیّه کنند و این چنین شد که پهلوان یزدی همچنان تا وقتی زنده بود، بازوبند پهلوانی را همراه داشت.
پهلوان ابراهیم در سالهای پایانی عمر خویش، علیل و بیمار و ناتوان شده و از هر دو پا به حالت فلج درآمده بود. به نحوی که ایستادن برایش مقدور نبود و با دو چوب حرکت می کرد از وی تعداد معدودی عکس باقی مانده از جمله عکسی که با تنکه کهنهاش را پوشیده و جلوی دوربین آقا رضا عکاسباشی به کمک عصا ایستاده است تا قدیمیترین پهلوانی باشد که پرتره میاندازد و جاودانه میشود.
بعد از ترور ناصر الدین شاه او عزادار شاه شد و تا آخر عمر محاسنش را رنگ نکرد. سرانجام در فروردین ماه سال ۱۲۸۱ شمسی در تهران درگذشت و ضمن انتقال به قم، در این شهر به خاک سپرده شد.