امیدواری مدیرمسئول روزنامه آفتاب یزد به نقدپذیری و اصلاح رویه نادرست دولتها در حوزه مطبوعات:
دست نشریات دولتی در جیب ملت است
مدیر مسئول روزنامه آفتاب یزد با اشاره به مشکل واردات کاغذ در چند سال اخیر گفت: توجه به محتوا باید در اولویت نشریات باشد و به نظر می رسد نشریاتی که تعداد صفحات را بالا میبرند؛ نشریات دولتی هستند که دستشان در جیب ملت است، موضوعی که عدم توجه به آن ظلمی بزرگ به رسانههای بخش خصوصی است.
به گزارش یزدانه، منصور مظفری در همین رابطه بیان داشت: وقتی بخواهیم رتبه و امتیازی به یک رسانه بدهیم؛ باید شاخص های محتوایی را در نظر بگیریم و ببینیم که آن رسانه چقدر تحلیل و محتوای جدید به مخاطبین ارائه داده است.
مدیرمسئول آفتاب یزد با بیان اینکه شاید یک نشریه با توجه به اوضاع چاپ و کاغذ در چهار صفحه باشد و در آن چهار صفحه محتوا و تحلیلی که به مخاطب خود ارائه میدهد بیش از نشریه ای باشد که در ۱۶ صفحه منتشر میشود؛ گفت: روزنامه ای در ۱۶ صفحه محتوا به مخاطب ارائه میدهد با توجه به اینکه هر مخاطبی با گوشی موبایل خود یک خبرگزاری محسوب می شود و خود یک رسانه است در طول روز؛ آن مخاطب زودتر از آنکه آن روزنامه بخواهد بعضی خبرها را به او بدهد؛ مخاطب روزنامه زودتر آن اخبار را دریافت کرده است.
وی تاکید کرد: ما باید تلاش کنیم تا روزانه مطالب جدیدی را به مخاطبین خود ارائه کنیم و از کپی مطالب خودداری کنیم.
مظفری با تأکید بر اینکه در ارزیابی ها اصل بر محتوا است؛ اظهار داشت: ببینیم نشریه سرمقاله یادداشت گفتگو و یا گزارش میدانی دارد یا ندارد و از این موضوعات باید در ارزیابی ها مورد بررسی قرار گرفته و رتبه بندی ها بر این اساس باشد هرچند برخی شاخصهای دیگر هم شاید لازم باشد ولی اصل بر این موضوعات محتوایی است.
مدیرمسئول روزنامه آفتاب با بیان اینکه متأسفانه در برخی رتبه بندی ها هر چقدر صفحات روزنامه بیشتر باشد؛ امتیاز بیشتری جلب میکند؛ گفت: در موقعیتی نیستیم که نشریه خود را به هر تعداد صفحه که خواستیم منتشر کنیم. به طوریکه بعضی نشریات برای صرفهجویی و عبور از بحران تحریم ها و نبود کاغذ تعداد صفحات خود را کم کردند و در عوض محتوای خود را به روز و جدید و فشرده کردند و از کپی پرهیز نمودند تا بتوانند؛ نشریه خود را منتشر کنند و بر همین اساس باید محتوای نشریاتی که کپی است کنار گذاشته شود و بعد از آن رتبه بندی انجام شود.
مظفری با بیان اینکه در سال ۹۸ نیز بحران کاغذ داشتیم، گفت: در سال ۹۸ نیز کاغذ با ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد میکردیم. چرا باید با ارز ۴۲۰۰ تومانی که می بایست با آن داروی بیماران خاص و سرطانی وارد میکردیم؛ کاغذ وارد می کردیم و در اختیار منِ رسانه قرار گذاشته شود و منِ رسانه تعداد صفحاتم را بالا برده و در آن دنیا در پیشگاه خداوند و در برابر بیماران سرطانی باید پاسخگو باید باشم که چرا کاغذ زیادی مصرف کردم که بخواهم امتیاز بگیرم و خواسته باشم اخبار خوانده شده ۲۴ ساعت قبل را در کپی اختیار مخاطبانم قرار دهم. البته این سخن من به این معنا نیست که ارز ترجیحی برای واردات کاغذ در نظر گرفته نشود بلکه مقصود من این است که رسانه را تشویق به اضافه نمودن صفحات یا این شاخص ننمائیم.
وی با تاکید بر اینکه مشکل واردات کاغذ از قبل هم وجود داشته است؛ بیان داشت: برای چه باید صرفهجویی را کنار بگذاریم و تعداد صفحات نشریه را بالا برد؟ و باز باید به این نکته توجه کرد که نشریاتی که تعداد صفحات را بالا میبرند؛ نشریات دولتی هستند که دستشان در جیب ملت است و در اینجا نیز ظلمی بزرگ به رسانههای بخش خصوصی وارد میشود.
این فعال رسانهای کشور با طرح این پرسش که چرا نشریات خصوصی تعداد صفحات نشریه خود را کاهش دادهاند؟ ادامه داد: در کنار این شاخص؛ شاخص افراد بیمه شده وجود دارد. به طوریکه هر چه تعداد نفرات بیمه شده بیشتر، امتیاز بالاتر؛ در حالیکه بعضی نشریات با حداکثر ۱۶ صفحه بیش از ۶۰۰ نفر بیمه شده دارند و این در حالی است که باید برای هر کلمه یک خبرنگار داشته باشند. پس به این نتیجه میرسیم افراد غیربخش تحریریه را وارد لیست کردهاند.
مظفری با بیان اینکه باید سنجیده شود که برای هر صفحه چند نفر نیروی فنی لازم است؟ به طور مثال نشریهای که ۲۴ صفحه منتشر میکند بیش از ۵۰۰ نفر بیمه شده دارد و این در حالی است که نگهبان، لیتوگراف، خبرنگار استانی و سایر نیروهای خود را تحت پوشش بیمه ای خود قرار داده و از بابت ۹ امتیاز برای خود جلب میکند.
وی با انتقاد از اینکه امتیاز در نظر گرفته شده برای گزارش اختصاصی و تیتر ۴ امتیاز و برای بیمه شدگان ۹ است؛ گفت: باید رویه ای باشد که بر مبنای آن اگر نشریه ای خبرنگار معترضی مبنی بر عدم ارائه لیست بیمه بود؛ از امتیاز آن نشریه کسر شود. با این شاخص اصل مدیریت بهینه را زیرسوال بردهایم.
مظفری با بیان اینکه در کنار تعداد صفحات و افراد بیمه شده؛ لحاظ نمودن اینفوگرافی در طرح رتبه بندی نشریات را نیز دارای اشکال دانست و افزود: یک نشریه سیاسی چگونه میتواند در صفحات خود اینفوگرافی منتشر کند؟ این در حالی است که اینفوگرافی برای روزنامه های اقتصادی و اجتماعی است و بر این اساس بهتر است روزنامه های اقتصادی و اجتماعی که اینفوگرافی در اختیار مخاطبان قرار میدهند از این امتیاز برخوردار میشوند و روزنامه سیاسی هم بجای اینفوگرافی شاخص دیگری در نظر بگیرند.
وی در ادامه گفت: روزنامه سیاسی یک روزنامه جدی است و اگر قرار باشد طنز در روزنامه سیاسی قرار بگیرد؛ هرگونه برداشتی از آن صورت می گیرد. طنز مخصوص روزنامه اجتماعی است و در روزنامه سیاسی جایگاهی ندارد.
مظفری تاکید کرد: در روزنامه سیاسی که گفته میشود نام پدید آورنده اثر باید وجود داشته باشد؛ اگر خبرنگاری از یک موضوع خاصی گزارش میدانی تهیه کند و طیف خاصی، حزب خاصی گلایه مند باشد؛ نمیتواند به درستی کار خود را انجام دهد و این در حالی است که تهیه کننده اثر در روزنامه سیاسی علاقه ای به درج نام خود ندارد در حالیکه پدید آورنده اثر در یک رسانه خنثی و یا روزنامه اقتصادی، اجتماعی از این فرصت به عنوان فرصتی برای کسب امتیاز استفاده کند.
این فعال رسانه ای با انتقاد از اینکه به بنگاههای اقتصادی نیز امتیاز تعلق میگیرد؛ گفت: چه مزیت بیشتری وجود دارد بین فردی که چند نشریه و رسانه دارد با محتوای کم ولی یک نشریه با محتوای خوب که تعدد نشریات را دلیل امتیاز دهی برخی از این نشریات قرار داده اند؟
وی در آخر ضمن انتقاد از لحاظ نمودن سابقه نشریه در موضوع رتبه بندی گفت: نشریاتی هستند با سابقه چهل، پنجاه ساله ولی محتوای خنثی در عین حال نشریاتی هستند با کمترین سابقه ولی بهترین محتواها را تولید میکنند.
مظفری از لزوم حضور نشریات در شبکههای اجتماعی به عنوان معضل دیگری در طرح رتبه سنجی انتقاد کرد و بیان داشت: وقتی شبکه های اجتماعی فیلتر است چگونه نشریات در آن شبکه فعال باشند؟ و یا به فرض اگر شبکه اجتماعی فیلتر نباشد؛ روزنامه این است که تولید محتوا داشته باشد، در صفحات کاغذی منتشر کند، صبح در کیوسک عرضه کند، بفروشد و از محل تک فروشی هزینه های خود را جبران کند. چرا من باید در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی این محتوا را به صورت رایگان در اختیار مخاطبان قرار دهم؟ کجای دنیا نشریهای قبل از آنکه محتوای خود را چاپ و در کیوسک عرضه کند؛ آنرا رایگان در اختیار مخاطبان قرار میدهد؟
وی متذکر شد از ارادهای که در معاونت مطبوعاتی و مدیر کل مطبوعات داخلی دولت سیزدهم سراغ دارم قطعا شاخصهای به ارث رسیده از دولت گذشته را تصحیح خواهند نمود و از اینکه حوصله به خرج میدهند و پذیرای انتقادات هستند نیز باید تشکر نمود.