دروازه مراکش با غرش غیرت یوزها فرو ریخت

پایان طلسم ۲۰ ساله با برد تاریخی در سن پترزبورگ؛   بشارت_نو- امیر مقدادی: تیم ملی ایران در نخستین بازی خود در رقابت های جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه در شهر سن پترزبورگ به مصاف تیم ملی مراکش رفت و موفق…

پایان طلسم ۲۰ ساله با برد تاریخی در سن پترزبورگ؛
 

بشارت_نو- امیر مقدادی: تیم ملی ایران در نخستین بازی خود در رقابت های جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه در شهر سن پترزبورگ به مصاف تیم ملی مراکش رفت و موفق شد با یک گل دیرهنگام و البته گل به خودی، حریف آفریقایی خود را شکست دهد.

اگر چه در این بازی کارلوس کی روش با دو بازیکن مصدوم مجبور به دو تعویض اجباری در تیم شد که عملا برنامه های سرمربی را به هم ریخت اما در تعویض طلایی سوم و ورود سامان قدوس به زمین بود که مهاجم ایرانی – سوئدی تیم ملی به عنوان آخرین یار تعویضی در دقیقه ۸۴ وارد زمین مسابقه شد و جای علیرضا جهانبخش را پس از مصدومیت او در زمین گرفت. قدوس، بهترین بازیکن فصل گذشته لیگ سوئد، برای اثبات خودش زمانی بیشتر از ۱۰ دقیقه نیاز نداشت. او در سمت راست خط دفاعی مراکش به یک توپ رسید و با قرار دادن بدنش مقابل بازیکن حریف، یک خطای حرفه ای از او گرفت. ضربه خطایی که چند ثانیه بعد توسط حاج صفی زده شد، با ضربه سر اشتباه “عزیز بوهادوز” وارد دروازه تیم مراکش شد و در نهایت دومین پیروزی ایران در تاریخ جام های جهانی به شکلی دراماتیک رقم خورد که به لطف تساوی پر گل سه بر سه  اسپانیا و پرتغال، ایران با این برتری، یک بر صفر مقابل مراکش صدرنشین گروه مرگ این دوره از بازی های جام جهانی تا روز چهارشنبه شد. تیم ملی ایران در نخستین بازی خود در رقابت های جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه در شهر سن پترزبورگ به مصاف تیم ملی مراکش رفت و موفق شد با یک گل دیرهنگام و البته گل به خودی، حریف آفریقایی خود را شکست دهد.

اگر چه در این بازی کارلوس کی روش با دو بازیکن مصدوم مجبور به دو تعویض اجباری در تیم شد که عملا برنامه های سرمربی را به هم ریخت اما در تعویض طلایی سوم و ورود سامان قدوس به زمین بود که مهاجم ایرانی – سوئدی تیم ملی به عنوان آخرین یار تعویضی در دقیقه ۸۴ وارد زمین مسابقه شد و جای علیرضا جهانبخش را پس از مصدومیت او در زمین گرفت. قدوس، بهترین بازیکن فصل گذشته لیگ سوئد، برای اثبات خودش زمانی بیشتر از ۱۰ دقیقه نیاز نداشت. او در سمت راست خط دفاعی مراکش به یک توپ رسید و با قرار دادن بدنش مقابل بازیکن حریف، یک خطای حرفه ای از او گرفت. ضربه خطایی که چند ثانیه بعد توسط حاج صفی زده شد، با ضربه سر اشتباه “عزیز بوهادوز” وارد دروازه تیم مراکش شد و در نهایت دومین پیروزی ایران در تاریخ جام های جهانی به شکلی دراماتیک رقم خورد که به لطف تساوی پر گل سه بر سه  اسپانیا و پرتغال، ایران با این برتری، یک بر صفر مقابل مراکش صدرنشین گروه مرگ این دوره از بازی های جام جهانی تا روز چهارشنبه شد. این پیروزی اگرچه دلیلی شد  برای شادمانی و پایکوبی مردم تا پاسی از شب اما مسئولان و دولتمردان ما باید ببینند که ورزش و فوتبال چقدر می‌تواند در میان مردم شادی ایجاد کند و آن‌ها فارغ از گرایش‌های سیاسی و غم‌هایشان برای مدتی شاد می‌شوند.

فارغ از تمام احساساتی که از این روند دلنشین و صد البته جنگندگی تمام قد و درخشش غیرت بازیکنان در بازی با مراکش رقم خورد، متاسفانه تیم ملی هیچ برنامه‌ای حتی در ضربات ایستگاهی نداشت و اگر ۲۲ دقیقه اول بازی را به حساب جو اولین بازی در جام جهانی بگذاریم که تیم بسیار پر اشتباه کار کرد و حتی سه بار می رفت تا در این دقایق دروازه تیم ایران باز شود، نیمه دوم بازی نیز تیم حرفی برای گفتن نداشت جز آنکه غیرت یوز های ایرانی اجازه نداد تا دروازه تیم ایران باز گردد.

تنها ۲۷ دقیقه پایانی نیمه اول بازی بود که ایران غرید و با فرار های بی امان فوروارد و خط حمله تیم مراکش را وا داشت تا  در نیمه دوم محتاط تر بازی کند، که در این راستا نیز همچنان پس از چندین دهه مشکل نداشتن یک تمام کننده به خوبی مشهود بود.اگرچه درخشش برخی از بازیکنان در جنگندگی و درگیری ها و توپ گیری ها بخصوص در نیمه دوم بازی مثال زدنی بود اما تیم در حد و حدود آمادگی برای  جام جهانی نبود و باید بپذیریم که این سه امتیاز شیرین و صدر نشینی که بدون شوت در چارچوب در یک نیمه داشته ایم را مدیون اشتباهات مراکشی هایی هستیم که در نتیجه غرش غیرت یوزهایمان تنها در ۲۷ دقیقه پایانی نیمه اول باعث شد تا دروازه مراکش با اشتباه خط دفاع این تیم در دقیقه ۹۵ بازی فرو بریزد که باید از این منظر بازیکنان به خودباوری در برابر تیم های دیگر برسند و از نام تیم ها و یا بازیکنانشان بیم نداشته باشند، درست همانند بازی هایی که طی ادوار گذشته در مقابل با تیم های صاحب نامی که انجام دادیم، همانند بازی مقابل استرالیا که دو هیچ تیم ملی عقب افتاد اما در اثر یک خود باوری در زمان کوتاهی ایران در ملبورن دو گل تاریخی زد و با تساوی به جام جهانی صعود کرد.


اما امروز باید به دو بازی آینده اندیشید و با تمام کاستی ها و مصدومیت های  احتمالی پیش روی باید با حمایت از تیم ملی فارغ از هر نتیجه ایی که در دو بازی آینده کسب می گردد از یوز های سرزمینمان دفاع کنیم. آنچه از دیدار پرتغال و اسپانیا می توان نتیجه گرفت انتظار کسب حتی مساوی در مقابل با اسپانیا یک رویای شیرین بیش نیست که باید با توجه به بازی نه چندان قابل قبول فنی بازیکنانمان به دنبال تساوی در مقابل پرتغالی باشیم که بیش از یک سر و گردن از تیم ما آماده تر و کم اشتباه تر است.بی شک دیدار مقابل پرتغال و گرفتن تساوی از این تیم می تواند ما را امیدوار تر از گذشته کند و با درخششی که بیرانوند در بازی مقابل مراکش از خود نشان داد و چندین شوت درون چارچوب را به خوبی مهار و یا در تغییر مسیر توپ، نقش موثری داشت را نباید فراموش کرد و دیدار مقابل پرتقال را می توان تقابل بیرانوند و رونالدویی دانست که  تیمش در بازی مقابل با اسپانیا سه فرصت گل به وی هدیه کردند و وی به خوبی از آن بهره برد. گلی که وی از ضربه ایستگاهی زد درست در زاویه ایی بود که دروازه بان اسپانیا با خط دفاعی اش بسته بود و اکنون با وجود عدم دعوت از سید جلال حسینی که می توانست به خوبی خط دفاع را پوشش و رهبری کند، این بیم وجود دارد که ایران در مقابل با  پرتقال با مشکل جدی روبرو خواهد شد.

 

برچسب‌ها

دیدگاهتان را بنویسید