بانکداری به سبک قدیم

محمدعلی وزیری

عجیب است که با وجود اینهمه پیشرفت تکنولوژی و دقت در محاسبات، میزان اختلاس و سوء استفاده های بانکی افزایش چشمگیری داشته است در حالیکه قدیم ها اصلا اینچنین نبود. گفتم شاید بد نباشد سیستم های بانکی قدیم را مرور کنیم شاید راهکار آنها در جلوگیری از فساد بانکی و پولی را کشف کرده و امروز هم بکار بندیم:

الف ) عابر بانک ثابت و متحرک: ثابت آن زیر فرش مهمانخانه بود و به شکل عابر بانک فعلی عمل می کرد. معمولا والده ها و گاه هم والدها پول خردهای دوریالی و پنج ریالی و گاهی اسکناسهای دوتومانی را آنجا گذاشته موقع ضرورت همه درحد نیاز بر می داشتند. نوع متحرک آن یا همراه  بانک، محلش وسط کش جوراب «آ بی بی» بود که معمولا در بالای ران ایشان تعبیه شده بود و پنجاه دور هم کش پیچ شده بود  و برای حمل اسکناس در نظر گرفته می شد. اگر «آ بی بی» ها را لحظاتی ته مغازه خم شده می دیدید می دانستید که در حال پیدا کردن کش جوراب و وارد کردن رمز عبور بودند تا پول برای خرید برداشت کنند.

ب)پس انداز کوتاه مدت یا صندوق امانات:

در اکثر منازل در متکای بزرگ مخفی شده در کمد دیواری یا کیسه ای دوخته شده وسط لحاف ترمه قدیمی پول پس انداز می کردند و رمزش را فقط والده ها می دانستند. یعنی دزد اعم از خانگی یا بیرونی اگر می توانستند خود را به کمد دیواری  برساند شب تا صبح کارش بود که گره ها را باز کند. یاد آوری می شود جابه جایی این لحاف و تشک با محتویاتش مشکل تر از حمل  گاو صندوق های کنونی بود زیرا حجم و وزن سنگین پنبه های دورن لحاف یا متکا قابل مقایسه با گاوصندوقهای فعلی نیست که ده تاش عقب وانت نیسان آبی به فروش می رسد!

ج ) ذخیره ویژه  که….:

از ذکر و نام بردن از محل آن به  دلیل الزام مدیر مسوول به رعایت عفت عمومی و خطوط قرمز و نشستن خانواده معذورم.  فقط سربسته عرض کنم گاهی به دست پدرها می افتاد و از   سرنوشت پول و طلای ذخیره شده بچه ها بی اطلاع بودند. شاید هم نقشه و برای امتحان بابا  ها بوده نمی دانم!!!  آخه  بچه های قدیم مثل  بچه های امروز اهل دنیای مجازی نبوده، چشم وگوش بسته بودند.