باز هم حکایت نان

اهمیت غذا و به خصوص نان که قوت غالب مردم ایران می باشد بر کسی پوشیده نیست از این رو فرآیند تولید این کالای استراتژیک زیر ذره بین قرار گرفته و مورد نقد و بررسی قرار می گیرد.

شعار امسال روز جهانی غذا «حق داشتن غذای خوب برای برخورداری از زندگی و آینده ای بهتر می باشد. » جمهوری اسلامی ایران نیز در بند ۶ سیاست های کلی نظام بر امنیت غذایی کشور تأکید نموده است، به نظر من این امنیت باید دیده شده و مورد تأکید قرار گیرد.

به نقل از دبیر شورای سلامت در حال حاضر تعداد ۶۰۰ نانوایی در کشور نان کامل و ۱۲۰ کارخانه، آرد کامل تولید بنمایند که با تعیین نرخ آرد و نان کامل، مسئولین استان یزد نیز به خیل تولید کنندگان آرد و نان کامل خواهد پیوست.

نماینده وزیر صمت در اتاق اصناف ایران اظهار می دارد «در سال های اخیر هزینه های تولید نان به شدت افزایش یافته و این موضوع بر کیفیت خدمات و محصولات نانوایان تأثیر گذاشته است.»

به نقل از رئیس صنف نانوایان یزد فروش متوسط ماهیانه یک نانوایی در استان یزد معادل ۴۵ میلیون تومان می باشد که اگر کمک های یارانه ای را نیز به آن اضافه نماییم، متوسط فروش ماهیانه هر نانوا حدود ۹۰ میلیون تومان خواهد بود که جهت دستیابی به سود خالص باید هزینه های مواد اولیه (آرد، مایه خمیر …) دستمزد کارکنان (حداقل ۳ نفر) اجاره بهای محل کار، سوخت برق و گاز و هزینه های تعمیر و نگهداری را از آن کسر نمود.

با این وجود نانوایان مجبور بوده اند علیرغم افزایش هزینه های جاری کیفیت خدمات خود را حفظ نموده و نان را به قیمت مصوب به فروش رسانند.

در مورد واحد های آردسائی تولید کننده آرد نیز حکایت به همین منوال بوده به نحوی که نرخ دستمزد آسیابانی از سال ۱۳۹۳ تغییر نموده و فقط در مقاطعی قیمت قسمتی از سبوس استحصالی را افزایش داده اند که ناچیز است و این در حالیست که در طول ده سال گذشته هزینه مزد و حقوق کارکنان به میزان هر سال بین ۳۰ الی ۴۰ درصد هزینه سوخت بخصوص برق، (از سال ۱۴۰۲ به میزان ۳۰۰ درصد) و جدا از قیمت ماشین آلات و منصوبات، هزینه تعمیر و نگهداری و تأمین قطعات به میزان ۲۰۰ درصد افزایش یافته و علیرغم افزایش این داده ها واحدهای آردسائی نیز مکلف به حفظ کیفیت و عرضه آرد به قیمت مصوب می باشند.

با توجه به موارد ذکر شده جا دارد که رسانه ها و بخصوص صدا و سیما به جای نشانه گیری انگشت اتهام به واحدهای آرد سائی، و کیفیت کار آنها، با استفاده از نظرات کارشناسان و بجای هیجان به مشکلات موجود تولید کنندگان نیز توجه نموده و جانب انصاف و عدالت را رعایت فرمایند.

آیا بهتر نیست در این شرایط نامطلوب اقتصادی و فشاری که بر دوش تولیدکنندگان آرد و نان قرار دارد، به جای متهم کردن نانوایان به کم فروشی، گران فروشی، کیفیت نامطلوب و… نیز واحد های آرد سائی به کیفیت آرد با همکاری و همدلی همه ارگانهای ذیربط و درکنار یکدیگر به فکر حل مشکلات اساسی تولیدکنندگان باشیم.

در مورد کیفیت محصول واحد های آردسائی همه ماهه هیئتی متشکل از اداره کل استاندارد، اداره کل غله و خدمات بازرگانی، معاونت غذا و دارو و نمایندگان اداره کل صمت و فرمانداری که هر یک سازی را با کوک خود می نوازند مورد بازدید و ارزیابی قرار گرفته و از یک تا صد به هر واحد آردسائی نمره می دهند.

یکی دیگر از مفروضات تولید نان خوب به کارگیری کارگران و کارکنان کارآزموده می باشد آیا واحد های نانوایی با این وضع درآمد قادر به آموزش و به کارگیری نیروهای آموزش دیده می باشند؟

آزاد سازی قیمت آرد و نان و تخصیص یارانه به اشخاص نیازمند (حداکثر ۳۰ درصد جامعه) نیز راهگشای ایجاد رقابت و صرفه و صلاح واحدهای تولیدی آرد و نان و رشد و پویایی آنها می باشد. و بالاخره تغییر نگرش مصرف کنندگان در خصوص استفاده از نان سبوس دار به جای استفاده از نان سفید نیز از، موضوعاتی است که کار گروهی و فرهنگی می طلبد.

*عضو هیئت رئیسه خانه صنعت ، معدن ، تجارت استان یزد