تبدیل میدان های شهر جهانی به چهارراه، نوشدارویی بعد از مرگ سهراب است؛
آپارتمان سازی های بی حساب و ترافیک!”قفل های بی کلید” زندگی در یزد
مدیران شهری یزد آیا اعتقاد به رعایت قانون دارند یا تمایل به تخلف و جریمه؟
جریمه ساخت یک واحد آپارتمان بیشتر است یا قیمت فروش آن واحد اضافه شده؟ شهر یزد به معنای واقعی کلمه قفل شده است و مسئولین شهری هرچه چهار راه و پل و خیابان می سازند، بازهم تکه ای از این پازل سردرگم شهری را نمی توانند حل نمایند. خیابان های کم عرض صفاییه یکی از آن بلاهای خود ساخته است که هر روز از درخت هایش کم و به تعداد برج ها و ساختمان های بلندش اضافه می شود. مسئولین شهری هر چه نباشند تراکم فروش های قابلی هستند و قانون را با پول و جریمه تبصره ماده ۱۰۰ دور می زنند، اگر همه این آپارتمان ها به بهره برداری برسند و مردم در واحدهای آن ساکن شوند، کوچه های این منطقه با حجم بالای خودرو مواجه خواهند شد، آن‌زمان تنها راه باقیمانده برای مسئولین این است که ضمن محکوم کردن مسئولین قبلی؛ یا خیابان ها را یکطرفه کنند و یا اینکه خیابان طبقاتی بسازند!
«میدان ریاضی» را چهار راه کردند تا ترافیک بلوار شهید قندی کم شود، اما بیشتر شد! «میدان جانباز» را تغییر دادند تا شاید مُسکنی کوتاه مدت برای رفع این ازدحام خودروها باشد، اما خیابان باریک و چهار راه گشاد همچون قیف های برعکس کارساز نخواهند بود.
دسته گل های شهری هر روز رنگ و بوی تازه ای به خود می گیرند، نقشه جامع شهری افسانه تو در توی سلیقه هاست که هرکس نسبت به شرایط و قدرت آن را تغییر می دهد!
یزد را نه می توان نام «کلان شهر» بر رویش گذاشت و نه می توان در آن به سادگی زندگی کرد.
یزد دیگر نه “شهر دوچرخه ها” که شهر قفل های بی کلید شده است و باز کردن این قفل ها متخصص دلسوز می خواهد؛ نه هم حزبی و هم گروه!
