«امیرمحمد تفتی» در مراسم چهلمین روز درگذشت «استاد اصغر حسینی» اجرا می کند:
«آواز شاگرد» در سوگ «استاد»
«استاد اصغر حسینی» موسیقیدان یزدی بود که در گمنامی، موسیقی سنتی یزد را تغییر داد و شاگردان زیادی در این هنر تربیت کرد. این موسیقیدان بزرگ اما کمتر چهره اکنون ۴۰ روزی است که دار فانی را وداع گفته هرچند گوشه های و نغمه های زیادی از خود بر جای گذاشته است. به مناسبت چهلم استاد «اصغر حسینی» مراسم بزرگداشت ایشان با همت موسسه جواد الائمه و با سخنرانی چند تن و اجرای موسیقی به وسیله «امیرمحمد تفتی» خواننده و موسیقی دان و جمعی دیگر از شاگردان استاد، جمعه سوم تیرماه ۱۴۰۱ در سالن حلال احمر یزد برگزار خواهد شد.
امیر محمد تفتی در گفتگو با بشارت یزد، در وصف استاد اصغر حسینی گفت: استاد بر اصل هنر تاکید داشته و می گفتند به دنبال حواشی و شور اجرا کردن نباشید و به دنبال اصل مطلب رفته و به خودتان متکی باشید. ایشان تاکید زیادی بر اعتماد به نفس داشته و معتقد بودند هستی شناسی و جهان بینی که به دست می آوریم را باید سرمشقی در هنر خود قرار دهیم زیرا هر هنرمند موجود منحصر به فردی است که باید راه خود را پیدا کند و در تکرار مکررات نیافتد. استاد اصغر حسینی از لحاظ معرفت شناسی و زیبایی شناسی به درجه ای رسیده بود که روحش را بسیار خروشان و پر نغمه ساخته و لطافت تبع در عین جدیت به ایشان داده بود. منش و شخصیت ایشان به گونه ای بود که همیشه ارادت قلبی به ایشان داشته، دارم و خواهم داشت. عمر طولانی و پر برکتی داشته و بسیار خانواده دوست بود و در عین گذران زندگی هنری خود فرزندان خوبی نیز تربیت کرد.
این خواننده موسیقی سنتی که انتشار آلبوم هایی نظیر سبز جاودان، رمز مستی، نای شکسته، شهر بی صدا و بی برگی را در کارنامه خود دارد، درباره نقش هنر و موسیقی در جامعه امروز گفت: ارسطو می گوید تغییر اجتناب ناپذیر است و جامعه ایران نیز طی قرون گذشته تعییرات زیادی در شرایط زیست اجتماعی و خانودگی را تجربه کرده و این تغییر مستلزم این است که مردم بر اساس نیازهایی که در هر برهه احساس می کنند خودشان را با آن شرایط تطبیق دهند و روابط خود را بر آن اساس تنظیم کنند. استاد اصغر حسینی نیز که در رژیم سابق در مدارس مقدمات موسیقی تدریس می کردند بعد از انقلاب با حذف تدریس موسیقی در مدارس خانه نشین شدند و تدریس خصوصی پرداختند. در این شرایط موسیقی در جامعه کمرنگ شد، پس از عبور از دهه شصت و تجربه جنگ، نیاز به هنر دوباره نمود پیدا کرد و حتی هنرهای کوچه بازاری که در طی دو دهه بر اساس تصمیمات کلان فرهنگی کشور کنار گذاشته شده بود دوباره از اواسط دهه هفتاد و هشتاد زنده شد. مجموع اینها باز می گردد به این مهم که جامعه همیشه سازو کاری را برای وفق دادن خود با شرایط روز پیدا می کند، به همین دلیل باید در این آشفته بازار التقاط سرعت و اطلاعات ساعاتی را به موسیقی اختصاص داد زیرا موسیقی با روح و روان شنوده سرو کار دارد و می تواند فشار این سبک زندگی را کاهش دهد. در موسیقی زمانیکه شعر به کمک موسیقی می آید، می تواند باعث آرامش و تسکین برای آحاد جامعه باشد تا ساعاتی را فارغ از درگیری های روزمره شود.
تفتی درباره خلق و خوی استاد اصغر حسینی به بشارت یزد گفت: استاد کسانی را که در هنر جدی نبودند را تحمل نمی کردند و در عوض با کسانی که به هنر دل می دادند بسیار صبور بودند، اگر در فردی استعدادی می یافت وقت بسیاری را برای شکوفا کردن آن استعداد صرف می کردند. ایشان زندگی ساده ای داشت و به هیچ نوع نگاه مادی به هیچکدام از جنبه های زندگی در نگرش او دیده نمی شد. هنرجوهیان را به خوبی حمایت کرده و همین رفتار بود که علاقه، شور و شوق هنرجویان به موسیقی را افزایش می داد. استاد اصغر حسینی منش، رفتار و جهان بینی خاص خود را در زندگی داشت که این جهان بینی، وقار دلنشینی به ایشان داده بود و همچنین به ثبات شخصیت، آگاهی و یقین درونی رسیده بود که او را از هرگونه توجه افراطی به امور مادی دور می ساخت .
وی افزود: ایشان به من پیشنهاد دادند تا برای پیشرفت در زمینه موسیقی به تهران بروم و با هنرمندان بزرگی چون استاد مشکاتیان کار کنم که این مورد محقق شد، من با استاد پرویز مشکاتیان کنسرت های بزرگی را اجرا و نزدیک به ده سال با ایشان هم مجلس بودم و علاوه بر استاد مشکاتیان با کیوان ساکت، حسن ناهید و بزرگان دیگری نیز برنامه اجرا کرده ام. استاد حسینی همچنین مشوق جمعی از هنرجویان از جمله من برای تشکیل یک گروه موسیقی بود به طوری که در سال ۱۳۷۰ زمانی که ۲۱ ساله بودم برای اولین بار با این گروه، کنسرتی را تحت نظارت خود استاد برگزار کرده و در ادامه نیز با حمایت ها و مشاوره هایش موسیقی را ادامه دادم.
تفتی خاطر نشان کرد: استاد حسینی نوازندگی سازهای مختلفی از جمله ویالون، تار و سنتور را بلد بود هرچند ممکن است تبحرش در حد استاتید نام آور آن زمان نبوده باشد اما به لحاظ موقعیت مکانی و نبود اساتید دیگری در زمینه موسیقی در یزد، جایگاه ویژه ای در نت خوانی و نت نویسی و موسیقی استان یزد داشت. استاد به آهنگ سازی نیز مشغول بوده و ما در اردوهایی چون رامسر و نیشابور موسیقی های ایشان را اجرا کرده و در کشور، در مقطع متوسطه مقام اول را با همان گروهی که تحت سرپرستی وی درست شده بود،کسب کردیم و قصد داریم در مراسم بزرگداشت ایشان برخی از قطعات ایشان را نیز اجرا کنیم.
یزد استعدادهای خوبی در هنر موسیقی دارد
این خواننده یزدی در نهایت، یزد را دارای ظرفیت خوب و چشمگیری در موسیقی معرفی و خاطرنشان کرد: هم به مردم و هم مسئولینی که می توانند در حوزه فرهنگ کاری انجام بدهند میگویم که یزد دارای استعدادهای خوبی درهنر موسیقی است، امروزه آموزشگاه های زیادی در سطح استان فعال بوده و تعداد زیادی از جوانان و نوجوانان با موسیقی آشنا شده اند، این مهم ناشی از تلاش موسیقی دانان سراسر کشور به ویژه یزد است، لازم است که این پتانسیل ارزشمند شمرده شود و مورد استقبال و حمایت مردم قرار گرفته و راه برای پیشرفت و تشکیل گروههای موسیقی در یزد هموار گردد. خود هنرمندان و موسیقیدانان یزدی نیز می توانند با اتحاد و همکاری با یکدیگر این فضا را به پیش ببرند.