مدیریت شهری یزد؛ خطایی برای آزمودن
ترافیک شهری، این روزها بدجور گریبانگیر شهر یزد شده است و بیش از پیش شاهکارهای مدیریتی مدیران اسبق و فعلی را نشان می دهد، کمتر مسیری را می توان یافت که از گزند این معضل شهری مصون مانده باشد، شهر یزد با گستردگی جغرافیایی بیش از حد نه جای مناسبی برای راکبین وسایل نقلیه است نه محل عبور امنی برای عابرین پیاده، گرچه فرهنگ رانندگی نیز در این مشکل بی تاثیر نیست.
«میدان شهدای محراب» که بعد از بارها اصلاح هنوز همچون میدان مسابقه تنها باید از یکدیگر برای عبور سبقت گرفت و اکثر مردم در این شاهکار، نمی دانند حق تقدم با کدام از طرفین است و «پل شهدای نعیم آباد» که به تازگی احداث شده است نیز در دور برگردان ها بار ترافیکی مضاعفی را بر چهار راه می افزاید. شهر یزد به یمن وجود خط راه آهن در داخل شهر به دو نیمه تقسیم شده است که وظیفه وصل شدن آنها به یکدیگر را پل های زیر گذر بر عهده دارند، البته اگر بارانی نیاید و پلی را آب نگیرد.
در ماه های گذشته و با سیل پیش آمده، مسیر «سه راه تعاون» به سمت «بلوار دانشجو» مسدود و دور برگردانی با حجم ترافیکی بالا جایگزین آن گردید. گرچه از ترافیک این بلوار چیز زیادی کم نکرد اما یکی از مسیرهای ورودی به سمت دیگر شهر مسدود گردید و راه های باقی مانده یکی پل «۱۵ خرداد» و دیگر پل «شهدای نعیم آباد» مسئولیت تقسیم بار ترافیکی را بر عهده گرفتند. از چهار راه «حسن نصرالله» به سمت پل «شهدای نعیم آباد» در اکثر موارد ترافیک نسبتا شدیدی وجود دارد و با توجه به طراحی غیر اصولی این خیابان و عدم دید کافی رانندگان گاهی باعث تصادفاتی نیز می شود. حجم ترافیک ورودی این پل نیز از هر چهار مسیر زیاد است. از ورودی پل «آتش نشان» به این چهار راه به تازگی مجتمع تجاری با حدود ۱۵ مغازه در طبقات متعدد احداث گردیده، اینکه یک مجتمع تجاری در پیچ یک بلوار اصلی و در جوار یک چهار راه پر تردد مجوز ساخت می گیرد، خود جای سوال دارد که پاسخش را مسئولین شهری بهتر می دانند، چرا که این پروژه نه در کوچه پس کوچه های شهر است که بتوان گفت ندیده ایم نه در خارج از محدوده شهری که بتوان آن را انکار کرد. در روزهای نخست افتتاح این مجموعه با توجه به پارک خودروها در بلوار و ایجاد ترافیک شدید، شهرداری اقدام به نصب تابلوهای توقف مطلقا ممنوع (حمل با جرثقیل) نمود،یعنی صورت مسئله به کلی پاک گردید. حال تصور کنید هر مغازه تنها یک خودرو شخصی داشته باشد براستی جای پارک آنها کجاست؟ آیا بعد از افتادن آب از آسیاب تابلوها جمع و مردم به این معضل شهری نیز عادت می کنند یا قرار است در آینده اتفاق خاصی برای این مجموعه حاصل شود؟
به نظر می رسد علاقه عجیبی برای آزمون و خطا در مدیریت شهری وجود دارد، انگار مسئولین بیشتر تمایل به حل یک مشکل تا جلوگیری از ایجاد آن دارند. مردم نیز عادت می کنند. همچون که به پل شهدای محراب، ترافیک کاشانی، پل نازیبای باهنر و خیلی دیگر از معضلات شهری عادت کرده اند. اما شهر یزد با این فرمان به ناکجا آبادی می رسد که دیگر راه بازگشتی به آرامش نخواهد یافت!