لطفا، هر کجا کم می‌آورید بار روی دوش تولید نگذارید!

اگر تولید اولویت اول همه مسئولین کشور است و هر سه قوه تصمیم گرفته‌اند در امر احیای واحدهای تعطیل در صف اول باشند، اگر با ورود ماشین به‌جای گاوآهن و گاری و چهارپایان تولید سرعت و رونق گرفته است تا بتواند نیازهای جمعیت میلیاردی زمین را که به‌سرعت بیشتر می‌شود پاسخ دهد، اگر ماشین بالاجبار به انرژی نیاز دارد، چگونه این پارادایم را حل کنیم که دولتی که حداقل زیرساخت‌های آب و برق و گاز و حمل‌ونقل و تأمین ارز مواد اولیه و ارتباطات بین‌المللی و اینترنت را نمی‌تواند مهیا کند دائم شعار حمایت از تولید می‌دهد؟

 چگونه می‌خواهد ارز صادرات غیرنفتی را جایگزین ارز منابع نفت و گاز کند و درآمد مالیاتی را جایگزین درآمدهای نفتی کند؟

چگونه وقتی حتی با وجود افزایش شدید نرخ خدمات دولتی، بهای مواد اولیه منشاء خارجی در اثر جهش نرخ ارز، دستمزد، کرایه حمل ‌ونقل و .. نیاز به نقدینگی تولید دو تا سه برابر شده است، تسهیلات بانکی را کاهش و در مواردی متوقف نموده؟ با چه رویی می‌خواهد از همه بخصوص شرکت‌های خصوصی مالیات بستاند؟

 داستان تولید و تولیدکننده این روزها سراسر غم است و اندوه. مانند بندبازی که در ارتفاع بالا ده‌ها وزنه را با خود حمل می‌کند و برای حفظ تعادل و رسیدن به مقصد مطمئن، هرلحظه با التهاب منتظر وزنه‌های جدید است. از صبح علی‌الطلوع تا بوق سگ با انواع دغدغه‌ها دست به گریبان است. از تأمین منابع مالی و پولی تا پیدا کردن راهی برای واردات مواد اولیه، تأمین و انتقال ارز و عبور از تحریم‌ها، تا برگشت سریعتر بهای کالای فروش رفته و پرداخت سر وقت حقوق کارگران که می‌دانیم این حقوق‌ها حتی نیمی از حداقل نیازهای آن‌ها را پوشش نمی‌دهد اما خیلی از ما برای سرپا نگاه داشتن کارگاه توان افزایش حقوق آن‌ها را نداریم.

این داستان تلخ ناترازی هم شده غوز بالا غوز، که اگر انرژی نباشد یا کم باشد و یا دمادم قطع و وصل شود نه می‌توان برنامه تولید و افزایش کیفیت داشت و نه فروش، صادرات، نوسازی و بازسازی، کاهش مصارف انرژی و قیمت تمام شده.

کشور چند سال است که با کمبود برق در تابستان و گاز و سوخت در زمستان مواجه است لطفاً وزرای نیرو و نفت و صمت بیایند بگویند در این چند سال برای رفع مشکل ناترازی چه کردند؟

در خصوص صرفه‌جویی و کاهش مصرف در حوزه های مختلف خانگی، تجاری، اداری، صنعت و معدن و کشاورزی چه کار فرهنگی و اجرایی انجام داده‌اند؟

آیا برنامه‌ای برای کنترل افزایش و شدت مصرف در زمبنه صدور مجوزهای جدید پر مصرف داشته‌اند؟

 آیا برای کنترل و کاهش مصارف خانگی برق و گاز، نمیشد از محل صرفه جویی نسبت به اصلاح و بهینه سازی سیستم های سرمایش و گرمایش و تعویض و دو جداره کردن درب و پنجره خانه‌ها و اماکن عمومی اقدام کرد تا حالا مجبور نباشیم از صنعت بخواهیم برای جلوگیری از تبعات اجتماعی و اعتراضی قطع برق و گاز منازل و بخش‌های تجاری و عمومی  تولید  خود را دو ماه متوقف کند؟

ناترازی چگونه برطرف می‌شود؟ یا باید تولید را بالا ببریم و یا مصرف را کم کنیم؟کدام یک از این دو را انجام داده‌ایم؟

از وزرا بخواهیم بیایند پاسخ دهند. ما هم که در همین قایق هستیم با وجود نابلدی و کمبودهایی که در ایجاد آن نقشی نداریم، اگر پاسخ‌ها خالصانه و درست باشد با جان و دل کمک می‌کنیم تا هموطنان که مشکلات اقتصادی، نایی برایشان باقی نگذاشته حداقل مشکل سرما و گرما نداشته باشند.

 تا تولید بیشتر شود وتعادل عرضه و تقاضا باعث کاهش قیمت‌ها شود؛ تا درآمدهای صنعت و معدن و کشاورزی زیاد شود و با افزایش وصول مالیات اقتصاد و معیشت مردم رونق یابد.

 ما عاشق ایران و مردم هستیم اما لطفا، مشکل را حل کنید و هر کجا کم می‌آورید همه بار را روی دوش تولید کننده که دیوارش از همه کوتاه‌تر است نگذارید.

دیدگاهتان را بنویسید