«غذا دادن به سگهای ولگرد» ظلمی در حق حیوانات است

ابوالفضل رفیعی، فعال محیط زیست در گفتگو با بشارت یزد با اشاره به اینکه «گسترش حیوانات بلاصاحب و ایجاد فرهنگ نامناسب غذا دهی به آنها توسط شهروندان در بافت شهری ظلمی بزرگ در حق این حیوانات است»، گفت: مشکلی که در حال حاضر متاسفانه فراگیر هم شده ترحم شهروندان به حیوانات ولگرد از طریق غذا دادن به آنها از جمله سگ و گربه است که این موضوع باعث افزایش زاد و ولد این حیوانات و مداخله شهرداری ها و دهیاری ها برای کنترل جمعیت آنها با معدوم سازی یا عقیم سازی شده است. اما راهکار ساده تر این موضوع  عدم دخالت شهروندان خصوصا غذا دادن به این حیوانات است. 

وی در خصوص هیجانات انسانی مبنی بر به سرپرستی گرفتن سگ و گربه به شکل مقطعی و رهاسازی آنها در محیط شهری بعد از برطرف شدن این هیجانات اظهار کرد: متاسفانه در اغلب موارد فاصله گرفتن انسانها از یک دیگر و برطرف نشدن حس عاطفی از جانب هم، باعث ترغیب و ترحم محبت به حیوانات شده است. به نوعی که حیوان را به سرپرستی می گیرند و بعد از مدتی در خیابان رها کرده و عده دیگر به آن غذا می دهند و حتی حاضر نیستند حیوان خود را به مراکز نگهداری حیوانات بی سرپرست تحویل دهند.

این فعال محیط زیست در ادامه در خصوص زاد و ولد غیر طبیعی حیوانات بخاطر دخالت های انسانی در چرخه زندگی آنها بیان کرد: متاسفانه وقتی غذای حیوانات از طرف انسانها تامین باشد، باعث می شود در سال چندین بار تولید مثل کنند که این موضوع باعث ازدیاد جمعیت آنها می شود و در نتیجه کنترل پذیری آنها نیز سخت می شود. در حالی که در طبیعت حیوانات بر اساس شرایط اقلیمی و محیطی خود زاد و ولد می کنند مثلا در سالهای خشک سالی، کبکها و مابقی حیواناتی که در کوه ها و دشت ها زندگی می کنند تخم گذاری و زاد و ولد کمتری دارند.

رفیعی در خصوص افزایش زاد و ولد سگها و تاثیر غذا دادن به این حیوان در سطح شهر تصریح کرد: غذا دادن به این حیوانات که ذاتا وحشی هستند و به طور طبیعی در سال زاد و ولد زیادی هم دارند به شدت کار اشتباهی است چون باعث تغییر غریزه و افزایش تولید مثل آنها می شود.

وی در خصوص بیماریهای مشترک بین انسان و سگ و عوارض زیست سگ های ولگرد در محیط شهری گفت: به طور مثال “بیماری هاری” یا انتقال انگلهای مختلف که از طریق نزدیکی انسان به حیوان به مردم یک شهر منتقل می شود می تواند عوارض جانبی بسیاری برای انسان در طول عمرش ایجاد کند.

وی پیرامون خطراتی که حمله سگ به انسان ایجاد می کند، گفت: در هیچ زمانی چیزی به نام سگ ولگرد وجود نداشته است. سگها عموما نگهبان یا سگ گله بوده اند. در سالهای اخیر جمع آوری سگهای ولگرد و رهاسازی آنها در کوه ها و اطراف شهر که محل زیست گرگ هاست، باعث شده با گرگها جفت گیری کرده و حیوانی به اسم “گرگاس” به وجود آید که خوی سگ و گرگ را گرفته و چون جسارت بیشتری نسبت به گرگ دارد به راحتی به انسان و گله های گوسفند و دام حمله می کند و صدمات زیادی را می تواند ایجاد کند.

رفیعی در پایان ضمن تقاضا از مردم برای غذا ندادن به حیوانات در بافت شهری و غیر شهری مانند کوهها و مراتع و عدم دخالت در زیست طبیعی حیوانات اظهار کرد: خوشبختانه مدتی است طرحی به نام “الو پناه” شکل گرفته که با عقیم سازی سگ ها و نگهداری آنها عملکرد خوبی را در عدم رشد آنها داشته است اما با توجه به بحث هزینه های جاری در مورد عقیم سازی، غذا دهی، مکان نگهداری و …. مشخص نیست تا کی این موضوع می تواند ادامه پیدا کند. چرا باید از یکطرف به حیوانات ولگرد غذا بدهیم تا زاد و ولد فراتر از حد طبیعی داشته باشند و بعد از آنکه شهر را تصاحب کردند و باعث آزار مردم شدند مجبور شویم با صرف هزینه های هنگفتی آنها را عقیم، حبس یا معدوم کنیم؟ اینکار ظلم به حیوانات است. 

وی در پایان تاکید کرد: لازم است «غذا ندادن به حیوانات ولگرد» در سطح شهر فرهنگسازی شود و در این خصوص باید سازمانهای مربوطه، تشکلهای محیط زیستی و خاصه شهروندان همراه باشند.