رسم ها مانده ولی اسم ها عوض شده!

با مطالعه زندگی و کارنامه سوپر انقلابی ها از صدر انقلاب تاکنون در می یابیم این گروه فارغ از اینکه درکدام نحله سیاسی باشند با همه تفاوتها، مخرج‌ مشترک و خروجی شان ضربه به منافع ملی و موفقیت انقلاب و کشور بوده و همه را فدای آزمون و خطا و تجربه آموزی خود کرده اند.

اکثر طرفداران امروزیِ مدارا با داخلی و مذاکره با خارجی؛ در عهد جوانی خود بدان اعتقادی نداشته و منافع انقلاب و ملت را تحت الشعاع  تندروی و داغ اندیشی و انحصارطلبی خود قرار دادند و از دیوار سفارت ودانشگاه  بالارفتن تانهادن بنیان حذف مخالف و خالص و خودی سازی در کارنامه دارند

همین افراد باهمنوایی منافقین و گروهکهای چپ با اصرار در لغو یکطرفه قراردادهای تسلیحاتی ضربه مهلک به قدرت دفاعی مملکت زدند و تاکنون سرنوشت سرمایه گذاری های خارجی رژیم گذشته و قراردادهای مهم هسته ای و مکانیزه کردن کشور هنوز در پرده ابهام بوده و از پولهای خرج شده ملت خبری درز نکرده است.

سالها گذشت و این انقلابیون جوان پخته تر شدند؛ چرب وشیرین دنیا چشیدند؛ دنیا دیده تر گشتند و اکنون توصیه به مدارا با منتقد و مخالف داخلی ومذاکره خارجی به انقلابی های جوان می کنند.

فرزندان جوان انقلابی که امروز لباس دیپلماتیک پوشیده اند دو دهه قبای تیم مذاکره کننده قبلی را دریده و پیشرفتها را متوقف کردند ولی امروز خود واقع بینانه، طرفدار مذاکره هستند. اما در این میان ما فارغ از اینکه ظریف یا امیر عبدالهیان؛ روحانی یا جلیلی رهبر سیاسی مذاکره  باشند، بخاطر منافع ملی برایشان آرزوی موفقیت کرده به مخالفانشان می تازیم بخصوص همنوایان دائمی مخالف تعامل و مذاکره در درون کشور و کاسبان تحریم که طی چهاردهه زر بر زر گذارده، گنج قارون بادآورده در سایه فلاکت ملک و ملت یافته اند و همنوایان بیرون از کشورشان یعنی رژیم اسرائیل و جریان نفاق و برانداز که دوباره قد برافراشته اند.

نکته بس ریز در جریان فکری مخالفان مذاکره و دیپلماسی؛ حر‌کت موذیانه شرکا و عوامل تسخیر سفارت عربستان است که به برکت آن، فرصت سوزان به کرسی پست و صندوق زر رسیدند و امروز در قامت مخالف مذاکره و توصیه به مقاومت کردن مردم، یقه می درانند چنانکه “باقری کنی” خسته از زحمات لب به گلایه می گشاید. توجه شما را به پخش ناگهانی کلیپ ‌سخنرانی رئیس کتابخانه مجلس انقلابی درست در گرماگرم‌تبادل سفیر با عربستان و موفقیت پیمان سپتامبر جلب کرده که “وعده تسخیر حجاز می دهد” تا آه از نهاد تیم مذاکره جدید برآید زیرا  مخالفان مذاکره مو می بینند و دیپلماتها “پیچش موی تحولات محسوس در لحن پارلمان اروپا، سنای امریکا، تغییر موضع گروسی در آژانس بین المللی، مصوبات سران گروه ۲۰ مبنی بر تغییرات ژئوپلوتیک دراطراف ایران ورونمایی از خاورمیانه جدید و دستخالی و تنهایی ایران” را می بینند

آنچه در این چهاردهه از تندروی و انقلابی گری متعصبانه یا کاسبکارانه به دست آمده خسران ملی و سود کاسبان‌ تحریم و مخالفان شفافیت مالی است. امید آنکه روزحسابرسی و شفافسازی نزدیک باشد و اذن افتادن پرده رسوایی بیاید تا حسابرسان دستگاه قضا و دادگاه های انقلاب دست به کارشوند زیرا اقدامات چهاردهه ای آنها تاج اقتدار و عزت برمنطقه را از سر ایران برداشت و برسر رقبا گذاشت و هیچگاه مقصران؛ عوامل نفوذی دشمن و آزمندان مزور مجازات نشدند بلکه رزومه برای خود ساخته اند!

دیدگاهتان را بنویسید